“Toen mijn moeder te horen kreeg dat ze Parkinson en Alzheimer had, ben ik voor haar gaan zorgen. Mijn vader deed ook heel veel maar die zit in de laatste fase van COPD. Dit werd voor hem ook te zwaar. Zo moest mijn moeder toch naar een verzorgingstehuis. In die tijd heb ik alleen maar voor anderen gezorgd, en niet voor mezelf.

Het moment dat ik dat besefte was op vakantie. Normaal gaan we op vakantie naar de zon. Niks ondernemen maar luieren. Door de corona ging dat niet en besloten we naar Schwarzwald te gaan om er toch even uit te zijn. Veel wandelen in de bergen. Alleen hier kwam ik mezelf tegen. Steeds moest ik zeggen ‘Ik wacht hier wel even’. Ik kreeg het niet voor elkaar om die stukken mee te wandelen.”

Lees verder